Publicadu in nd’una rivista internatzionale s’istùdiu de un’iscuadra de rechircadores de s’universidade de Casteddu chi dimustrat sa capatzidade de sa mata de tratènnere zinco, prumu e cadmio a livellu radicale e nde limitare sa difusione.
Est istadu publicadu in sa rivista internatzionale “Bulletin of Enviromental Contamination and Toxicology” s’artìculu dae su tìtulu “Metal Tolerance Capability of Helichrysum microphyllum Cambess. subsp. tyrrhenicum Bacch., Brullo & Giusso: A Candidadas for Phytostabilization in Abandoned Minas Sites”.
Comente si scit, sas discàrrigas mineràrias chi nche sunt in Sardigna càusant unu forte impatu ambientale in su territòriu e batint a una sèrie de problemàticas chi interessant s’àera, sa terra, abbas superfitziales e suterràneas, arruinende meda sa biodiversidade e sa salude umana.
Sa chirca, frutu de unu traballu intre rechircadores de s’Hortus Botanicus Karalitanus (HBK), de su Tzentru Cunservatzione Biodiversidade (CCB), de su Dipartimentu de Sièntzias de sa Vita e de s’Ambiente, de su Dipartimentu de Ingegneria tzivile, ambientale e Architetura e de su Dipartimentu de Sièntzias Chìmicas e Geològicas de s’Universidade de Casteddu, mustra sa capatzidade de s’alluevògu de tollerare contzentratziones a beru elevadas de zinco, prumu e cadmio, sos tres prus perigulosos metallos presentes in sa discàrriga minerària de Campo Pisanu (Igrèsias).
Sa mata dimustrat una capatzidade manna de tratènnere custos metallos a livellu radicale.
